Zarys historii Parafii Świętej Rodziny w Chrzanowie
Osiedle „Południe” na początku swojego istnienia należało do parafii św. Jana Chrzciciela w Kościelcu. Ze względu na małą powierzchnię kościół w Kościelcu coraz bardziej nie mógł zaspokajać potrzeb wiernych z nowego, rozrastającego się osiedla. Z inicjatywy ks. Edwarda Wielgusa (1937-2013), proboszcza parafii kościeleckiej, zrodziła się myśl wybudowania nowego kościoła i utworzenia oddzielnej parafii na osiedlu „Południe”. Starania o to rozpoczęły się na początku 1981 r., a w 1983 r. wydane zostało pozwolenie na budowę nowej świątyni. W latach 1984-1986 w miejscu przewidywanej lokalizacji kościoła zostały wykupione działki gruntowe. Projekt kościoła opracował arch. Zbigniew Dyjas z Tychów. Na początku czerwca 1990 r. rozpoczęto pierwsze prace ziemne. Początkowo zakładano, że kościół będzie wybudowany dla powstającego bardzo dużego osiedla bloków mieszkalnych. Po przemianach ustrojowych w 1989 r. upadła jednak wizja budowy wielkiego osiedla i już nie było konieczności budowania tak wielkiego kościoła. Dalsze prace przy budowie zostały przerwane. Początkowo kościół miał być pod wezwaniem św. Krzysztofa.
Pierwszym duszpasterzem i organizatorem budowy kościoła został mianowany 20 czerwca 1990 r. ks. Rafał Domagała (1954-2003). Dnia 25 września 1990 r., w czasie pierwszej Mszy św. na placu budowy kościoła, Metropolita Krakowski ks. kard. Franciszek Macharski (1927-2016) poświęcił krzyż i plac budowy. W ramach wizytacji biskupiej parafii w Kościelcu (22 grudnia 1991 r.) plac budowy odwiedził ks. bp Albin Małysiak (1917-2011) – pomocniczy biskup krakowski.
W 1993 r. na istniejących już fundamentach rozpoczęto wznosić, już wg nowych planów, zupełnie inną bryłę kościoła. Do prowadzenia tego dzieła został skierowany w czerwcu 1993 r. ks. Andrzej Kopicz (ur. 1957). Zdecydowano, że kościół będzie pod wezwaniem Świętej Rodziny. Dokonano szeregu zmian architektonicznych projektu w stosunku do pierwotnego. Autorami ostatecznej wersji budowy kościoła byli: prof. dr hab. inż. Zbigniew Janowski, arch. Marian Stępniewski-Janowski i arch. Maciej Strojny. Inspektorem nadzoru był inż. Jan Grzybek. Prace murarskie wykonywali m.in. Kazimierz Gontek i Stanisław Drożdż. W kwietniu 1994 r., obok krzyża stojącego na placu budowy, została wybudowana zadaszona kaplica z desek i obita papą, w której odprawiały się Msze św. i nabożeństwa.
Uroczystość poświęcenia i wmurowania kamienia węgielnego przywiezionego z Nazaretu odbyła się 29 października 1994 r. pod przewodnictwem ks. kard. Franciszka Macharskiego.
Dnia 25 grudnia 1994 r. ks. bp Kazimierz Nycz (ur. 1950) – pomocniczy biskup krakowski – w koncelebrze z ks. Andrzejem Kopiczem i ks. Mariuszem Dziubą (ur. 1965) – od czerwca 1994 r. pomoc w pracy duszpasterskiej tworzącej się parafii – odprawili Mszę św., tzw. „pasterkę”. Był to równocześnie pierwszy odpust parafialny ku czci Świętej Rodziny.
Erygowanie nowej parafii na Osiedlu „Południe” nastąpiło 25 czerwca 1995 roku. Obszar nowej parafii został wydzielony z zachodniej części parafii w Kościelcu. Pierwszym proboszczem został ks. Andrzej Kopicz.
W sierpniu 1995 roku rozebrana została drewniana kaplica – deski były potrzebne do wykończenia dachu kościoła.
Ks. Andrzej Kopicz pełnił funkcję proboszcza do grudnia 2004 r. Dalsze prace przy wyposażeniu świątyni prowadzone były pod kierunkiem nowego proboszcza – ks. Edwarda Kwarciaka.
Kościół usytuowany jest samotnie na szczycie wzgórza. Powierzchnia użytkowa świątyni wynosi 680 m2, natomiast pojemność ok. 1000 osób.
W prezbiterium znajduje się główny ołtarz, w którym umieszczony jest obraz Świętej Rodziny przekazany przez macierzystą parafię św. Jana Chrzciciela w Kościelcu jako dawne wyposażenie świątyni z XIX wieku. Obraz był poddany renowacji w 1995 r. Obok głównego ołtarza znajdują się dwa okna z witrażami przedstawiającymi rodziców Matki Bożej: św. Annę i Joachima. W pobliżu ołtarza stoi marmurowa chrzcielnica z metalową pokrywą.
W nawach kościoła, po obu stronach, znajdują się dwa niewielkie przyścienne ołtarze z obrazami: Matki Bożej Nieustającej Pomocy i ECCE HOMO (na wzór obrazu pędzla św. Brata Alberta).
Ołtarze boczne, cztery konfesjonały, ławki, obudowę obrazów Drogi Krzyżowej oraz boazerie ścian bocznych wykonała w 2004 roku Pracownia Stolarska inż. Andrzeja Kazimierza Wawro z Brzeźnicy k. Wadowic. Obrazy Drogi Krzyżowej oraz organy na chórze pochodzą z daru Parafii Matki Bożej Nieustającej pomocy w Mistrzejowicach – z inicjatywy proboszcza ks. prał. Józefa Proroka (1995 r.)
W ścianie bocznej nawy znajduje się okratowana wnęka z figurą Pana Jezusa Frasobliwego podarowaną przez ks. Edwarda Kwarciaka, ówczesnego proboszcza. Obok, na ścianie, umieszczona jest płaskorzeźba odlana z brązu ks. kard. Stefana Wyszyńskiego pochodząca ze zlikwidowanej w 2009 r. Szkoły Podstawowej Nr 4 na Osiedlu „Stella” w Chrzanowie. W nawach bocznych znajdują się również: figura Najświętszego Serca Pana Jezusa, Matki Bożej z Lourdes, a na ścianie wisi zabytkowy obraz św. Antoniego.
Z prawej nawy kościoła jest wejście do Kaplicy Rodzin pw. św. Jana Pawła II i św. Joanny Beretty Molli. Kaplicę urządził proboszcz ks. Edward Kwarciak z zamiarem rozpowszechniania wśród wiernych parafian św. Joanny – patronki rodzin, rodzin rozbitych i narzeczonych przygotowujących się do małżeństwa. Znajduje się w niej ołtarz z tabernakulum oraz krzyż z figurą Pana Jezusa Ukrzyżowanego. Pod mensą ołtarza ofiarnego umieszczone są w ozdobnej szkatule relikwie bł. Innocentego XI (papieża w latach 1676-1689, beatyfikowanego w 1956 r.). Na ścianie obok ołtarza znajdują się ogromne portrety św. Joanny Beretty Molli (1922-1962, beatyfikowanej w 1994 r. i kanonizowanej w 2004 r.) oraz św. Jana Pawła II (1920-2005, beatyfikowanego w 2011 r. i kanonizowanego w 2014 r.). Obrazy namalował artysta malarz Zbigniew Gierczak. W kaplicy znajdują się relikwie: bł. Innocentego XI, św. Jana Pawła II, św. Faustyny Kowalskiej oraz św. Joanny Beretty Molli (uroczyście wprowadzonej do kościoła 30 września 2007 r.). Na ścianach kaplicy zawieszone są obrazy: Jezusa Miłosiernego „Jezu, ufam Tobie”, św. Faustyny Kowalskiej, św. Maksymiliana Marii Kolbego i św. Barbary (przy organach). Na uwagę zasługuje też konfesjonał dla słabosłyszących (nie spotykany w innych kościołach chrzanowskich).
W ogrodzie przykościelnym ustawiony jest drewniany krzyż o wys. 12 m, upamiętniający Misje Święte przeprowadzone w parafii w 1998 oraz w 2008 r.
Przy wjeździe na teren kościoła usytuowana jest kapliczka z figurą św. Krzysztofa – patrona kierowców, wybudowana w 2005 r. na pamiątkę patrona kościoła, pod którego wezwaniem miał być budowany kościół.
Do parafii należy ok. 6,5 tys. mieszkańców osiedla „Południe” i „Stella”. Odpust ku czci Świętej Rodziny obchodzony jest w pierwszą niedzielę po Bożym Narodzeniu. Od 1 lipca 2015 r. proboszczem parafii jest ks. kan. Grzegorz Masny.
Msze św. w niedziele i święta: 730, 900, 1030, 1200, 1315, 1700, a w dni powszednie: 700 i 1800.
Na podstawie: J. Adamczyk, „Kaplica pw. Jezusa Miłosiernego w Szpitalu Powiatowym w Chrzanowie. Kościoły parafialne w Chrzanowie”, Chrzanów 2018